اخراج در ايتکو پرس ايران خودرو

بنا به خبر دريافتى٬ روز سه شنبه ٢ مهرماه٬ پنج نفر از کارگران سایت ٢ ایتکو پرس ایران خودرو اخراج شدند. اين کارگران هر کدام داراى ۴ الى ۵ سال سابقه کار بودند و با قرارداد سفيد امضا استخدام شده بودند.

کارفرما دليل اخراج این کارگران را "بی نظمی و نافرمانی در جهت ایجاد اغتشاش در محیط کار"  اعلام کرده است. این کارگران اخراجی از جمله کارگران قابل اعتماد و معتبر در محیط کار و در ميان کارگران بودند. از جمله خواستهای اصلی این کارگران اخراجی٬ اعتراض به کار قراردادی و دستمزدهای پایین و ساعات طولانی و فرساینده کار بوده است.

سایت ٢ ایتکو پرس از جمله مراکز پرسی ایران خودرو است که در جاده مخصوص کرج واقع است. در این مرکز بیش از ۴٠٠ نفر کارگر قراردادی سفید امضا٬ بدون اينکه حتی برگه قراردادی در دست داشته باشند٬ بطور شبانه روزی در ٣ شيفت کار ميکنند. اين کارگران از ساعت ٧ صبح تا ٣ عصر٬ از ٣ عصر تا ١٢ شب٬ و از ١٢ شب تا ٧ صبح در سخت ترین و پر خطرترین شرایط با پایه حقوق ٢١٩ هزار تومان کار ميکنند.

همينطور طی چندین روز گذشته در سايت ١ ايتکوپرس واقع در جاده کرج قزوین ٢٠ کارگر جدید قراردادی به کار مشغول شدند. از آنجا که هر استخدام جديد با اخراج جديد همراه است٬ کارگران قديمى اين سايت اين مسئله را به ديده ترديد و در ادامه توطئه هاى کارفرماها براى اخراج ارزيابى ميکنند.   

اخراجها در ايران خودرو که بى وقفه از دوم شهريور ادامه دارد٬ تلاشى براى خلاصى از اعتراض و اعتصاب دراين مجموعه بزرگ صنعتى است. آنها استراتژيشان را به گسترش توليد٬ شراکت با صنايع اتومبيل اروپائى٬ جاى پا باز کردن در بازار جهانى و صدور گسترده محصولات ايران خودرو قرار داده اند. اين هدف براى سرمايه داران و کارفرماهاى ايران خودرو بدون سازماندهى يک شرايط مختنق و پادگانى و کارگران "مطيع" ممکن نيست. لذا تلاش ميکنند مرتبا کارگران قديمى تر را اخراج کنند و همزمان قراردادهاى ارزانترى با کارگران جديد ببندند. شرکتهاى پيمانى که طبقه کارگر را به خاک سياه نشانده اند٬ وسيله اى هستند که کل سرمايه دارى در ايران با استثمار شديد کارگران سود سرشارى کسب کند. اين شرکتهاى برده دارى٬ که جزو انگل ترين بخشهاى سرمايه است٬ دريچه اى هستند که ارزان بودن نيروى کار و اخراج مرتب کارگران عمدتا از طريق آنها پيش ميرود. حکومت جنايتکار اسلامى سرمايه داران با اين سياستها بسرعت بخش وسيعى از طبقه کارگر ايران را به فقر و نابودى کامل سوق ميدهد. اين سياست قابل ادامه نيست و اين توهم که طبقه کارگر مجموعا اين شرايط را قبول ميکند ديرى نخواهد پائيد که دود شود و هوا برود.

حزب٬ اخراج کارگران بخشهاى مختلف ايران خودرو را محکوم ميکند. اخراج و شمشير گرسنگى وسيله اى براى به سکوت کشاندن کارگران است. اين سياست را بايد درهم شکست. راه آن اعتراض متشکل و متحد کارگران عليه اخراجها و شرايط بشدت برده وار کار است.

مرگ بر جمهورى اسلامى
مرگ بر سرمايه دارى
آزادى٬ برابرى٬ حکومت کارگرى

حزب اتحاد کمونيسم کارگرى

۴ مهر ١٣٨٧ – ٢۵ سپتامبر ٢٠٠٨